Het dagboek van Bernard 'Bernie' Mestriz neemt ons mee naar het leven van een vervolgde Joodse jongen uit Terborg tijdens de oorlog. Zwervend door de Achterhoek ontsnapt hij op miraculeuze wijze aan vervolging door de nazi’s. Bernie begint op 13 april 1942 te schrijven. Hij is dan 17 jaar, het is de dag dat hij een vals persoonsbewijs krijgt en als boerenknecht Michiel Johan Schuurman door het leven zal gaan. Hij verhaalt uitvoerig over de gewone alledaagse dingen op het platteland en over zijn werk op de verschillende boerderijen. Als orthodoxe jood houdt hij zich aan alle joodse wetten en feestdagen. 'Bernie’s oorlog' is een aangrijpend verhaal waarin Bernie’s angst voelbaar is: verraad, razzia’s, NSB’ers, het oppakken van Joden in zijn omgeving en zijn vlucht naar de bossen. Bernie heeft het bewaard gebleven deel van het dagboek van zijn vermoorde neef Alfred Wolf bij zijn dagboek gevoegd. Beiden kwamen uit Terborg en waren nog tieners toen de oorlog uitbrak. Bernie Mestriz (1925-1999) overleefde als enige van zijn gezin de Holocaust. De laatste dagboekregels schrijft hij op 20 november 1945, zes maanden na de bevrijding.