De mens en de weerld, deel A. Pagina: 28 (Erfgoedcentrum Achterhoek en Liemers)

Uw zoekacties: De mens en de weerld, deel A. Pagina: 28

Mijn Studiezaal

Mijn Studiezaal (inloggen)

Woordenboeken van de Achterhoekse en Liemerse dialecten (WALD), 1984-2010

1 records

WALD Woordenboeken van de Achterhoekse en Liemerse dialecten (WALD), 1984-2010

Delen

Doorsturen per email

Delen via Facebook

Delen via X (Twitter)

Duurzaam webadres

Reageren

Stuur een reactie naar Erfgoedcentrum Achterhoek en Liemers

Pagina

De mens en de weerld, deel A. Pagina: 28

Titel:

Woordenboek van de Achterhoekse en Liemerse dialecten (WALD)

Ondertitel:

De mens en de weerld, deel A

Pagina:

28

:

A

Jaar van uitgave:

1987

Auteur:

Schaars, A.H.G.

An 't ende van de vore was ter dan 'n greshegge. Bi -j dreuge weer en zonne ginge wi-j door vake op de rugge lig- gen en praotten wat, en kekken nao de loch. Grote en kleine wolken --vader wees ze ons an met de stok-- zag i-j dan langzaam of wat hadder, an mekare veurbi-j gaon. En deur hele grote wol- ken heer zag i-j soms zo op-ens, 'n klein stuksken helderblauwe loch. 'n Leeuwerik heurn i-j ummehoge gaon, al- moor hoger, en soms, met wat zuken,
zag i-j 'm ok nog. I-j wiern der wel 's stille van: 't was soms net of zon leeuwerik expres veur ene an
!t zingen
was, zo met zien heldere, fiene,^zuve- re stemmeken. En de hond... dén lag bi - j ons, plat op de boek: hie zag en luustern met. Nao 'n hotjen stonne wi-j op en gingen wieter naor de aoverkante van de gres- hegge. Aover of onder de pundraod deur kwamme wi-j dan in 'n schrao stuksken weide. Der grujen nogal wat zuring, maor wieter was ter niks te ziene of te belaeven. Allene, in 'n hoek, door ston 'n drubbeltjen mooie, witte ber- kebeume en wat hiedpöllekes. 't Dee denken an de tied dat grotmoeder as kind hier op de schaöpe mos passen. Toe beston 'n groot deel van de kamp nog uut heide en medels. Bi -j die berken, door ginge wi-j weer aover of onder den pundraod deur en dan liepe wi-j wat langs de kante van 'n graven. Wazze wi-j zo "Harmenskamp" aover, dan kwammen wi-j in 'n andern kamp. Den lag rondumme in 't elsholt. Op 'n en- kele plaatse 'n vaargat woor i-j met de ploeg of 't gevaar deur konnen. In dissen kamp sprong nog wel 's 'n haze op. Liep, in veurjoor of begin van de zommer, zon haze laege bi-j de grond, dan was 't 'n drachtegen moerhaze. Ging e hoge op de bene, dan was 't 'n bok, 'n remmelder. Zo an 't ende van dén kamp ginge wi-j weerumme, op huus an. Meestal an de
kante van 't land, deur de vore, langs 't holt.
Zo now en dan kwam der an de kante van de elzen nog wel 's 'n verdwaalden fa- zante los. Dat was veur ons altied 'n ampat gezichte en geheur, zon mooien vogel te heurn en zien op- en wegvlie- gen. In 't veurjoor vonne wi-j, zo hier en door, in de struke of tussen de brömmels ok nog wel 's 'n giet-
linksnus of --zo tegen 'n stam an in 'n stramp-- 't nus van 'n liester. Op 'n kere --wi-j wazzen toe bi-jnao weer
)( 9
bi-j huus-- toe zei vader: "Jonges, hier mo'j maor 's zuken, hier vlakbi-j
zit 'n toetvinkennus". Wi-j stonnen op 'n greshegge, woorlangs 'n nogal die- pen graven liep. Op de kante ston els- holt dat in de winter eknot was; de stemme wazzen zon twee meter hoge en verschillend van dikte. Now; wi-j dan an 't zuken: ummehoge kieken, veur ow kieken en opzied, links en rechs, alle tekker afzuken --1t holt was nog vr-j kaal-- op de kniene aover de grond, mekare vasthollen --oppassen da'j niet in 't water vielen-- en langs de kante in de graven alles afzuken, moor gin vinkennus.
Hoe kon dat now? Wi-j hadden toch wel 's vaker 'n vinkennus eziene? Vader mos 't ons moor zeggen; wi-j konnen 't niet vinnen. Woor zat 't now? Dat kon jo ok gin mense vinnen: 't zat precies
baoven op zon afgezaagden elzenstam; 't nus was niet te ziene. 't Viel niet
op umdat 11 krek dezelfde kleure had
as de stam en 't was ok net zo groot as de stam dikke was. Is van binnen zon nus af-ewarkt, heel zachte, met veerkes, wolle en peerdeheure, van buten is 't toetvinkennus op-ebouwd van allemaole kleine holtsprietjes en mos. 'n Kunswerksken op zich, um ver- wonderd van te waenn, zo an 't ende van 'n: "Wi-j loopt effen..." [Geur- kink 1, 72].
WEIDE
01 WEIDE: Vor, Ruu, Loch, Zwi, Bor, Gees, Gels, Haa, Nee, Eib, Bel, Rek, Groen, Lich, Aal, Bre, Win, Din, Vars, Sin, Wesd, Zei, Kep, Hen || Haak, Vre, Rhe, Anh.
02 WEIE: Gor, Harf, Eef, War, Wich, Hum, Hen, Ste, Baa, Tol || Emp, Wilp, Bat.
03 WEI: Gen, Voo, Meg, Sil, Doet, Wehl, Kep, Dre, 01b, Does, Ang, Gies, Lat, Wesv, Zev, Zed || Leu, El 1, Emp, Emm, Kle.
04 WAE: Does. || wieske: Ges, Slo, Bork, Hei, Raes, Rhe. || drees: Vre.
Gor: As de structuur van 'n weie goed
is," zegt ze: "De weie is goed"; as ter 'n goed gewas op steet, zegt ze: "De weie is gelp".

Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer

laatste wijziging 22-02-2014

1 gedigitaliseerd